Van 6 tot 9 augustus 1998 speelden 26 landen in het Noorse Oslo tijden de elfde editie van de WDF Europe Cup darts. Uiteraard was de grote vraag bij de heren of Engeland, dit keer met Martin Adams, Andy Fordham, Ronnie Baxter en Steve Beaton, voor de elfde opeenvolgende maal de overall titel mee naar huis zou nemen. Bij de dames konden Mandy Solomons en Trina Gulliver voor de zevende keer in de laatste acht edities de overall Cup binnenhalen. Voor het eerst in de geschiedenis van de WDF Europe Cup spelen er twee broers mee in één cup; Brian en John Elder uit Ballymena komen uit voor Noord-Ierland. De Faeröer Eilanden en IJsland maken hun debuut op een WDF Europe Cup hier in Noorwegen.
In het teamevent waren weinig verrassingen in de groepsfase. Alleen de uitschakeling van Finland wellicht, maar die zaten in een zeer sterke poule met Engeland en Denemarken. Ook bij de laatste 16 weinig opvallende uitslagen. In de kwartfinales volgen wel de eerste grote confrontaties. Engeland wint met 9-2 van de Ierse Republiek en ook voor de Noord-Ieren is deze ronde de laatste. Zij verliezen van de Belgen omdat ze te snel achter komen met 0-5. Het wordt uiteindelijk 4-9. Nederland wint met de nodige moeite van hun oosterburen met 9-7. De halve finale wordt compleet gemaakt door Schotland. Zij winnen het Britse onderonsje van Wales met 9-7.
In die halve finales spelen de Belgen Erik Clarys, Chris Van den Bergh, Tanguy Borra & Luc Vriesacker als leeuwen en geven het Nederlandse viertal Co Stompé, Richard Rietveld, Raymond van Barneveld en Roland Scholten weinig kans. Ze komen snel 4-1 voor. Chris speelt zijn legs met een gemiddelde van ruim 120. Tanguy haalt 35.66 per pijl en ook Erik en Luc bijten van zich af. Alleen Raymond van Barneveld kan even een vuist maken voor de Nederlanders en wint van Luc Vriesacker om terug te komen tot 4-2 en van Tanguy Borra voor de 6-3. De andere Nederlands spelers zeker niet slecht, maar Scholten, Stompé en Rietveld kunnen het tij niet keren en Nederland verliest met 9-3. Dit is een fantastisch resultaat voor de Belgische mannen, die nu al hun beste resultaat ooit uit 1986 evenaren.
In de andere halve finale is het een stuk spannender tussen het Engeland van Martin Adams, Andy Fordham, Ronnie Baxter & Steve Beaton aan de ene kant en Peter Johnstone, Bob Taylor, Mike Veitch & Les Wallace voor Schotland aan de andere kant. De zege is voor Engeland met 9-7.
De finale is pas twee dagen later. In de finale komt Engeland 2-0 voor, maar de Belgen vechten terug en het wordt 2-2. Dan lopen de Engelsen snel uit tot 8-2. De Belgen komen nog enigszins terug, tot 8-5, maar in de veertiende leg gaat het mis voor de Belgen. Andy Fordham pakt de zege tegen Tanguy Borra. Voor de Engelsen de negende keer in de geschiedenis dat zij het teamevent winnen.