In 2009 wordt voor de derde keer de Verenigde Staten verkozen als gastheer. Na twee voorgaande edities in Las Vegas in 1979 en 1993 is het nu de beurt aan Charlotte in North Carolina. Er wordt van 23 tot en met 25 september gespeeld in het Blake Hotel. Voor de eerste keer in lange tijd ook nieuwe gezichten op het podium. Richard Ashdown en Jacques Nieuwlaat vervangen vanaf 2009 Martin Fitzmaurice als gastheer namens de WDF op het podium.
Het wordt een zeer ontspannen WDF World Cup in prachtige weersomstandigheden, waarbij 32 heren-, 31 dames- en 10 jeugdteams strijden om de medailles. De Kaaiman Eilanden maken hun debuut. Naast de Kaaiman Eilanden zijn ook Turks & Caicos, Trinidad & Tobago, Bermuda, Bahama’s en Barbados present en dit zorgt ervoor dat deze WDF World Cup ook een echte Caribische klank krijgt.
De dameskoppels worden gewonnen door het Engelse duo Lisa Ashton & Karen Lawman-Smith. Ze verslaan de Zweedse dames Carina Ekberg & Maud Jansson die voor de tweede keer op rij genoegen moeten nemen met zilver. Voor Engeland de achtste keer dat ze dit event op hun naam schrijven. De Engelse dames worden onderweg naar de titel wel een aantal keer echt getest. In de poulefase is een zevende en beslissende leg nodig om Finland te verslaan en ook in de kwartfinale tegen de USA is dit het geval. Julie Gore en Rhian Edwards uit Wales winnen in de halve finale zelfs vier legs tegen de Engelse tandem, maar voor het eerst gaat die halve finale over negen legs en dus overleven Ashton en Lawman-Smith hier ook. De finale levert wel een duidelijke 6-2 op en de gouden medaille.
Naast Wales is het Finland dat ook een bronzen medaille in de wacht sleept. Tarja Salminen & Kirsi Viinikainen verliezen hun halve finale ook in een negende en beslissende leg van de Zweedse dames. Carina Ekberg heeft inmiddels een mooie zilveren verzameling. Het is haar vierde zilveren medaille in de koppels, ze won nog nimmer het goud.