Zo mooi als het toernooi in 2007 verloopt, zo rommelig gaat het in 2008. Het toernooi verhuist naar het Alexandra Palace in Londen, een prachtige zaal die veel meer toeschouwers kan herbergen dan de knusse Circus Tavern. Alle favorieten sneuvelen voortijdig.
In de kwartfinale wordt de meeste schade aangericht. Adrian Lewis verliest van Kevin Painter, die een ronde eerder ook al titelverdediger Van Barneveld had uitgeschakeld. James Wade verliest van John Part en Peter Manley laat zich verrassen door qualifier Kirk Shepherd. Maar de grootste verrassing is toch wel dat Phil Taylor voor het eerst in de geschiedenis van het toernooi verliest voor de finale. Wayne Mardle is verantwoordelijk voor de grootste verrassing ooit op een WK. Hij wint met 5-4 van Taylor en is op slag favoriet voor de titel.
Een ronde later is die hoop echter vervlogen want Shepherd gooit Mardle naar huis. Kirk Shepherd is daarmee de grootste outsider ooit die in de finale van het PDC WK heeft gestaan, maar winnen zal hij de titel niet. Als het er namelijk rommelig aan toe gaat in een toernooi dan is er één man die over het algemeen aan het langste eind trekt en dat is de Canadees John Part. Hij pakt zijn derde wereldtitel door Shepherd in de finale met 7-2 te verslaan.
Drie Nederlanders komen in 2008 bij de laatste 16, naast titelverdediger Raymond van Barneveld die verliest van Kevin Painter zijn dat Roland Scholten; nog altijd als achtste geplaatst, hij verliest van Mardle en Jan van der Rassel die in diezelfde ronde zijn meerdere moet erkennen in Peter Manley.