In 2011 komt er geen zestiende wereldtitel bij voor Phil Taylor. De editie van 2011 zal de boeken ingaan als één van de meest open kampioenschappen ooit. Op voorhand was al bekend dat Taylor niet in topvorm op het WK was en dat gaf andere spelers wellicht een kans. Het toernooi werd gespeeld van 16 december 2010 tot en met 3 januari 2011 in het Alexandra Palace te Londen.
James Wade was de eerste van de kanshebbers die eruit gegooid werd. In ronde 2 verliest hij van Mensur Suljovic. Het toernooi wordt pas echt opengebroken als in de kwartfinale Mark Webster wint van Phil Taylor en Gary Anderson wint van Raymond van Barneveld. Het is dan zeker dat we een nieuwe wereldkampioen zullen gaan begroeten want alle halve finalisten hebben deze PDC wereldtitel nog nooit gewonnen.
Gary Anderson maakt de meeste indruk in het toernooi, hij wint iedere partij met overtuiging en gooit zeer hoge gemiddeldes. Anderson bereikt ook de finale, zijn tegenstander daarin is Adrian Lewis. Twee snelle spelers die er een waar spektakel van maken. Lewis gooit al in de eerste set van de wedstrijd een negendarter, de eerste ooit in de finale van een WK en dat zet de toon voor de verdere wedstrijd. Lewis heeft altijd de voorsprong en wint de finale uiteindelijk ook. Hij gooit 20 keer 180 in de finale en mag zich de jongste wereldkampioen van de PDC ooit noemen tot dit moment.
Vincent van der Voort speelt in de editie van 2011 waarschijnlijk zijn beste WK ooit. Hij bereikt de kwartfinale waarin hij verliest van de latere winnaar, maar in de rondes daarvoor maakt hij veel indruk bij zijn overwinningen op Simon Whitlock en Wayne Jones.