De nieuwe voorzitter van de World Darts Federation, Australiër Peter McMenamin, mocht van 17 tot 19 oktober 1985 topdarters uit 17 landen ontvangen in zijn land. Er wordt gespeeld in Brisbane, Queensland in het Crest Hotel.
Maleisië is het enige land dat nog niet eerder had meegedaan aan een WDF World Cup. Zij komen alleen met hun herenteam, Noorwegen daarentegen neemt alleen de dames mee naar Australië.
In het teamevent bij de heren kwam in de halve finale een verrassing van formaat. Daar werden tot ieders verbazing Engeland met John Lowe, Eric Bristow, Cliff Lazarenko & Dave Lee met maar liefst 0-9 van het podium gestuurd door Rick Ney, John Kramer, Dan Valletto & Tony Payne namens de USA. Voordien hadden de Amerikanen al tegen Wales 9-6 en Zweden 9-5 hun talenten bewezen. In de finale trof de USA het gastland Australië. Terry O’Dea, Russell Stewart, Frank Palko & Horrie Seden stonden in hun halve finale eerst 7-2 voor tegen het Schotse viertal Jocky Wilson, Danny Cunningham, Robert McKenzie & Jim McGuigan. De Schotten kwamen echter sterk terug tot 7-7 maar verloren uiteindelijk met 7-9.
De finale tussen Australië en de USA gaat gelijk op tot 6-6 maar de Amerikanen winnen de laatste drie legs van de finale titel en winnen met 9-6. Zo snoerde dit team uit de USA de criticasters de mond, die vonden dat Nicky Virachkul en Jerry Umberger in het team hadden moeten zitten en dat dit team gedoemd was te mislukken. Rick Ney had dat jaar nog niets bewezen, Dan Valletto was met zijn 50 jaar te oud en over John Kramer en Tony Payne waren de meningen ook verdeeld. Na afloop kwam de mooiste uitspraak van John Kramer: “We came, we saw, we kicked ass”.
Het is de eerste keer dat de titel niet naar een Brits land gaat. Rick Ney, John Kramer, Dan Valletto & Tony Payne schrijven dit stukje geschiedenis op hun naam.