Na het organiseren van twee WDF Europe Cups is Turkije klaar voor het grote werk; een WDF World Cup. De organisatie van de twintigste WDF World Cup verloopt fantastisch en nagenoeg iedereen is tevreden over het all-inclusive principe van de speellocatie. In het herentoernooi strijden 36 landen om de Cup, 29 landen nemen een damesteam mee en een recordaantal van 16 jeugdteams vindt zijn weg naar de Turkse badplaats Kemer. Van 26 tot en met 31 oktober wordt gespeeld in het Limra Hotel & Resort.
Voor de eerste keer doen er vier dames per team mee, tot 2015 waren dat er altijd twee. Dit betekent wel dat er een extra speeldag wordt toegevoegd aan het speelschema. Vanaf nu wordt er vijf dagen gespeeld en is de openingsceremonie de dag voor aanvang van het toernooi. Nick Rolls komt het team van de officials vanaf 2015 versterken. Samen met Richard Ashdown en Jacques Nieuwlaat overzien zij de wedstrijden en het podiumprogramma. Bulgarije is er voor het eerst sinds 1995 bij en Servië is de laatste nieuwkomer op het WDF World Cup toneel.
Voor de twaalfde keer in de geschiedenis is Engeland het sterkste team op de WDF World Cup. Glen Durrant, Scott Mitchell, Jamie Hughes & Mark McGeeney geven in de groepsfase slechts vijf legs weg in een poule waar toch ook (sub)toplanden als Nederland, Zwitserland en Zuid-Afrika zitten.
Bij de laatste zestien wordt Rusland opzij gezet met 9-3. In de kwartfinale is Australië eigenlijk ook kansloos (9-2). De Noord-Ieren komen in de halve finale nog het dichtstbij de Engelsen. Neil Duff, Darren Clifford, David Glenn & Rodney Greer pakken vijf legs,
In de andere halve finale spelen de Finnen Marko Kantele, Kim Viljanen, Asko Niskala & Uki Takkinen tegen het Ierse kwartet Sean McGowan, Brendan Grace, David Concannon & David O'Connor. De Finnen hadden een sterke reeks neergezet met overwinningen op o.a. België en Wales. Ook de Ieren hadden een paar sterke tegenstanders verslagen waar onder de USA en Schotland. De Ieren winnen de halve finale met 9-6 en zetten een unieke prestatie neer. Ze hadden nog niet eerder in de finale gestaan. De vorige drie halve finales waren namelijk verloren gegaan.
Nadat de Ieren klaar waren met vieren moest een paar dagen later nog wel de finale gespeeld worden. Zoals wel vaker het geval is kan een team dat uit een underdogpositie is gekomen op die laatste dag niet meer de magie terugvinden van een paar dagen eerder. Ook Sean McGowan, Brendan Grace, David Concannon & David O'Connor lukt dat niet. Met 9-4 wint het Engelse viertal Glen Durrant, Scott Mitchell, Jamie Hughes & Mark McGeeney de titel.