WDF World Cup Men Teams 1987
Van 22 tot 24 oktober 1987 werd de zesde World Cup gespeeld in het Vally Sport Complex in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Drieëntwintig landen namen deel bij de mannen. Het Nieuw-Zeelandse team bracht niet minder dan 200 supporters mee en alvorens de competitie van start ging gaven de “Maori” een voorstelling van een oorlogsdans als opwarmertje.
In het Team event was er in de 2de ronde al een clash tussen Engeland (John Lowe, Eric Bristow, Cliff Lazarenko & Bob Anderson) en Wales (Leighton Rees, Alan Evans, Peter Locke & Malcolm Davies) die de Engelsen met 9-6 wonnen. De Engelse ploeg stootte door naar de halve finales waar ze de Canadese ploeg (Bod Sinnaeve, Avtar Gill, Joe Gorski en Danny MacInnis) met 9-4 versloegen.
In de andere halve finale troffen de verassende Belgen ( Felix Smout, Bob Renard, Johnny Deley, Marcel Meskens) het team van Noord Ierland (Raymond Farrell, Fred McMullan, Charlie Maxwell, Louis Doherty). België had achtereenvolgens Nederland 9-4, Zwitserland 9-3 en Schotland 9-6 aan de kant gezet. Noord-Ierland was voor de Belgische ploeg, in een spannend duel voor de TV camera’s, net iets te sterk en met 9-7 werd er verloren.
De finale was een nagelbijter, waarin Engeland in de zeventiende en beslissende leg de titel pas pakte met 9-8. Niemand gaf Noord Ierland vooraf veel kans om te winnen van Engelse ploeg. Zij verloren in maart nog met 9-0 tijdens de Nations Cup van Engeland. De Engelsen gebrand op een vlugge overwinning startten dan ook sterk en namen een mooie voorsprong van 5-1. Ray Farrell bracht de Noord-Ieren terug in de wedstrijd met een 16-darter en prompt namen ze de volgende 5 legs zodat ze aan de leiding kwamen. Tweemaal kwam Engeland gelijk, maar telkens namen de Noord-Ieren weer de leiding. Bij een 7-8 stand in het voordeel van de Noord-Ieren speelden de twee kapiteins van de ploeg John Lowe en Ray Farrell tegen elkaar. Ray kreeg een kans om de titel te pakken maar miste op D16. Lowe liet deze kans niet onbenut en maakte gelijk. In de beslissende leg kozen beide teams om hun captain opnieuw het podium op te sturen. Een vol vertrouwen spelende Lowe gooide 140-100-140-89 en liet dubbel 16 over, Farrell plaatste daar tegenover drie scores van 100 en een 60 wat hem op 141 zette. John Lowe gooide met zijn dertiende dart uit en pakte zo de titel voor Engeland.
Gordon Allpress
M. Antonis
Beat Basler
Andree Bomander
Oddbjorn Brydalseggen
Domnic Cachia
Jean-Luc le Clercq
Robert-Steve Davies
Johnny Deley
Yuya Evans
Bernd Hebecker
Paul Lim
Franco Marcolin
Valby Hallen, Copenhagen
Van: Thursday 22 October 1987
Tot: Saturday 24 October 1987
Kampioen
Lijst van gespeelde finales
| Jaar | Winnaar | Uitslag | Runner-Up |
|---|---|---|---|
| 2017 |
 Australië
9
|
9 - 3 |
 Verenigde Staten
3
|
| 2015 |
 Engeland
9
|
9 - 4 |
 Ierland
4
|
| 2013 |
 Schotland
9
|
9 - 7 |
Verenigde Staten
7
|
| 2011 |
Engeland
9
|
9 - 8 |
 Finland
8
|
| 2009 |
 Nederland
9
|
9 - 5 |
 Canada
5
|
| 2007 |
Engeland
9
|
9 - 8 |
Nederland
8
|
| 2005 |
Finland
9
|
9 - 8 |
Australië
8
|
| 2003 |
Verenigde Staten
9
|
9 - 7 |
Nederland
7
|
| 2001 |
Engeland
9
|
9 - 7 |
Finland
7
|
| 1999 |
Engeland
9
|
9 - 7 |
 Wales
7
|
| 1997 |
Wales
9
|
9 - 6 |
Engeland
6
|
| 1995 |
Engeland
9
|
9 - 4 |
Wales
4
|
| 1993 |
Engeland
9
|
9 - 3 |
Wales
3
|
| 1991 |
Engeland
9
|
9 - 7 |
Wales
7
|
| 1989 |
Canada
9
|
9 - 7 |
Australië
7
|
| 1987 |
Engeland
9
|
9 - 8 |
 Noord-Ierland
8
|
| 1985 |
Verenigde Staten
9
|
9 - 6 |
Australië
6
|
| 1983 |
Engeland
9
|
9 - 8 |
Schotland
8
|
| 1981 |
Engeland
9
|
9 - 7 |
Schotland
7
|
| 1979 |
Engeland
9
|
9 - 7 |
Wales
7
|
| 1977 |
Wales
5
|
5 - 4 |
Engeland
4
|