Van 6 tot 9 augustus 1998 speelden 26 landen in het Noorse Oslo tijden de elfde editie van de WDF Europe Cup darts. Uiteraard was de grote vraag bij de heren of Engeland, dit keer met Martin Adams, Andy Fordham, Ronnie Baxter en Steve Beaton, voor de elfde opeenvolgende maal de overall titel mee naar huis zou nemen. Bij de dames konden Mandy Solomons en Trina Gulliver voor de zevende keer in de laatste acht edities de overall Cup binnenhalen. Voor het eerst in de geschiedenis van de WDF Europe Cup spelen er twee broers mee in één cup; Brian en John Elder uit Ballymena komen uit voor Noord-Ierland. De Faeröer Eilanden en IJsland maken hun debuut op een WDF Europe Cup hier in Noorwegen.
De singles moesten, als laatste onderdeel in 1998, uitsluitsel geven wie de overall titel zou winnen. Engeland, Schotland en Wales waren nog in de running en zelfs België had nog een minieme kans. Die kleine kans werd al snel tenietgedaan doordat Luc Vriesacker in de voorronde verloor van Andreas Kröckel uit Duitsland. Ook de Engelsen verloren in de voorronde een speler; Ronnie Baxter verloor van een rechtstreekse concurrent, Bob Taylor uit Schotland. Maar ook de Schotten op hun beurt zien hun kansen slinken als Mike Veitch in de eerste ronde verliest van Marko Kantele uit Finland. Als in de eerste ronde ook de Engelsman Steve Beaton verliest van de Welshman Ritchie Davies, staat Wales op pole position voor de overall titel.
In de tweede ronde wordt Schotland definitief uitgeschakeld voor de overall titel door Wales. Bob Taylor en Peter Johnstone verliezen van Ritchie Davies en Sean Palfrey. In de achtste finales verliest Wales twee spelers, Martin Phillips verliest met 4-1 van Engelsman Andy Fordham en Sean Palfrey met 4-2 van de Nederlander Co Stompé. Maar ook Engeland verliest één speler. Titelverdediger Martin Adams gaat er af met 4-2 tegen Raymond van Barneveld.
Andy Fordham stond er nu alleen voor, hij moet het toernooi winnen en hopen dat geen van beide Welshman de finale haalt. Alleen dan kan Engeland voorkomen dat voor de eerste keer in de geschiedenis de overall titel naar een ander land gaat. In de kwartfinale valt de beslissing nog niet want geen van de titelkandidaten spelen tegen elkaar. Beide overgebleven spelers uit Wales, Marshall James en Ritchie Davies winnen en datzelfde doet ook Andy Fordham. Co Stompé is de vierde halvefinalist.
De halve finales moeten derhalve de beslissing brengen. Ritchie Davies neemt het op tegen Andy Fordham, een partij die Andy wint met 4-1. In de andere halve finale verliest ook de tweede Welshman, Marshall James zijn wedstrijd. Co Stompé gooit boven de 100 gemiddels en wint met 4-2. Zo blijven de kansen voor de Engelsen overeind op de eindwinst. Als The Viking de singles titel pakt is de overall eindoverwinning ook voor Engeland. Co Stompé denkt er duidelijk anders over want hij verslaat Fordham met 4-2 en kroont zich tot WDF Europe Cup singles kampioen. Hij is daarmee de eerste niet-Engelsman die deze titel weet te winnen en meteen ook de eerste Nederlandse heer die een gouden medaille wint op een WDF Europe Cup.