World Matchplay

Van 13 tot en met 21 juli werd in de Winter Gardens in Blackpool de 31e editie van de World Matchplay gehouden. De top 16 van de Order of Merit + de top 16 van de ProTour Order of Merit gingen de strijd aan voor de titel. Het was uiteindelijk Luke Humphries die voor het eerst de titel wist te pakken, na een finalezege op drievoudig winnaar Michael van Gerwen.

Vier Nederlanders doen er mee in Blackpool. Na de eerste ronde blijft er daar nog maar een van over: Danny Noppert verliest met 10-5 van James Wade, Raymond van Barneveld komt te kort tegen Jonny Clayton (10-7) en Gian van Veen verliest na zes gemiste matchdarts met 13-12 van Rob Cross. Michael van Gerwen weet wel de tweede ronde te bereiken: in de kraker van de eerste ronde wint hij met sterk spel van Luke Littler (10-6). 

Voor dag 2 van de World Matchplay worden de speeltijden aangepast, aangezien het Engelse voetbalteam in de avond de finale van het Europees kampioenschap speelt. Een paar minuten voor aanvang van die finale is de avondsessie van de Matchplay afgelopen. Met name Dave Chisnall werkt daar goed aan mee, door zijn wedstrijd tegen Krysztof Ratajski slecht te spelen en met 10-2 te verliezen. Op diezelfde avond gaat voormalig winnaar Peter Wright met 10-5 onderuit tegen Andrew Gilding. Luke Humphries start het toernooi met een 10-4 zege op Ricardo Pietreczko.

Als enig overgebleven Nederlander speelt Michael van Gerwen in de tweede ronde tegen Joe Cullen. Van Gerwen wint met 11-8 en plaatst zich voor de kwartfinales. Luke Humphries wint het Engelse onderonsje van Stephen Bunting (11-7) en Ross Smith verslaat Gerwyn Price met 11-9. James Wade speelt een prima wedstrijd tegen titelhouder Nathan Aspinall en verslaat ‘The Asp’ met 11-8.

Zes Engelsmannen, een Belg en een Nederlander komen dan in actie tijdens de kwartfinales. De Belg (Dimitri van den Bergh) gaat met 16-10 onderuit tegen Luke Humphries. De Nederlander (Michael van Gerwen) heeft het lastig tegen Andrew Gilding, maar weet de wedstrijd wel met 16-10 te winnen. Michael Smith wint verrassend ruim van Rob Cross (16-7), terwijl James Wade zijn sterke toernooi bekroond met een plek in de halve finales. Hij verslaat Ross Smith met 16-10 in een wedstrijd waarin hij 13 keer 180 gooit. In de eerste twee rondes had hij tezamen maar drie keer de maximale score gegooid.

De twee halve finales zijn spannend. Zowel Luke Humphries als Michael van Gerwen ziet zijn tegenstander lang bijblijven, maar uiteindelijk toch afhaken. James Wade gooit een gemiddelde van 102.38 tegen Luke Humphries en gooit daarmee het hoogste gemiddelde dat sinds de kwartfinales gegooid zal worden. Toch verliest hij met 17-10, waardoor Humphries voor het eerst naar de World Matchplay finale gaat. Hierin speelt hij tegen Michael van Gerwen. Van Gerwen, die al voor de vijfde keer de finale gaat spelen, heeft het lastig tegen Michael Smith maar weet zijn Engelse tegenstander met 17-13 aan de kant te zetten. Met een cruciale 136-finish weet MVG op een lastig moment in de wedstrijd het verschil te maken, waarna hij de overwinning vakkundig weet binnen te halen.

De finale tussen de nummer 1 en 2 van de plaatsingslijst wordt een hele spannende. Gedurende de hele wedstrijd is het Humphries die de regie heeft en beter speelt. Toch weet de wereldkampioen het verschil nooit meer dan 1 break te maken, Hierdoor mag Van Gerwen lang hoop houden op zijn vierde Matchplay titel. In de slotfase van de wedstrijd mist hij echter te veel dubbels, waardoor het Humphries is die de finale met 18-15 weet te winnen. Daarmee pakt de nummer 1 van de wereld zijn vijfde major titel in een jaar en mag hij voor het eerst de Phil Taylor Trophy in de lucht steken.