World Matchplay

De World Matchplay wordt sinds 1994 georganiseerd door de PDC en altijd gehouden in misschien wel de mooiste dartstempel van allen, The Empress Ballroom in de Winter Gardens te Blackpool. Altijd warm, zeg maar heet, altijd gevuld met knotsgek, enthousiast publiek. De World Matchplay is in vroeger tijden ook georganiseerd door de BDO als de MFI World Matchplay, maar dat toernooi was anders dan de huidige variant. Het toernooi wordt altijd gespeeld in een b.o. x legs waarbij er geen tiebreak regel is. Er moet gewonnen worden met twee legs verschil.

In het eerste jaar dat het toernooi wordt georganiseerd krijgt het ook meteen zijn meest verrassende winnaar. Het is nog in de prille beginjaren van de PDC (toen nog de World Darts Council) en het deelnemersveld wordt samengesteld uit de beste spelers ter wereld aangevuld met een flinke dosis Amerikanen, simpelweg omdat er nog niet genoeg spelers zijn aangesloten bij de PDC om een veld van 32 spelers te kunnen maken. De eerste editie wordt in de eerste week van augustus gehouden en krijgt als winnaar Larry Butler uit de USA. Butler verslaat in de finale de huizenhoge favoriet, wereldkampioen Dennis Priestley. Butler heeft het toernooi van zijn leven en zal later ook nooit meer in de buurt komen van zo’n grote titel.

Butler verslaat in dat eerste jaar in de eerste ronde Steve Raw met 8-2. Hij mist in die wedstrijd ook nog een negendarter op dubbel 12. De onbekende Amerikaan is meteen niet meer zo onbekend. In de tweede ronde wint hij van landgenoot Jerry Umberger met dezelfde cijfers. In de kwartfinale pakt hij Jocky Wilson met ruime cijfers 11-4. Wilson was tot dan toe de smaakmaker in het toernooi, hij won van Peter Evison in de eerste ronde en van Alan Warriner een ronde later. Het zou de laatste keer zijn dat de echte Wilson in zijn volle glorie meedeed aan een TV toernooi. Butler ondertussen won zijn halve finale van Shayne Burgess met 13-7 en plaatst zich voor de finale tegen Dennis Priestley. Priestley wint zelf achtereenvolgens van Eric Bristow, Gerald Verrier, Jamie Harvey en Rod Harrington. In de finale is Priestley de favoriet en lijkt ook onderweg naar de overwinning als hij 7-3 voor komt, maar vanaf dat moment laten de dubbels Priestley in de steek. De Amerikaan wint 6 legs op rij en heeft dan een voorsprong van 9-7. Die voorsprong blijft heel lang hetzelfde, tot 13-11. In de 25^e leg mist Dennis “The Menace” een handvol dubbels en geeft Butler de wedstrijd in handen. Die twijfelt niet en maakt er 14-11 van, een voorsprong die hij niet meer uit handen geeft. Hij wint de finale met 16-12 en kroont zich tot de eerste World Matchplay kampioen

In 1994 wordt er meteen al een record neergezet dat nog altijd staat. Omdat er gewonnen moet worden met 2 legs verschil kunnen partijen wel eens flink uitlopen. Keith Deller en Jim Watkins speelden in 1994 in de tweede ronde tegen elkaar over de best of 15 legs. Winnaar werd uiteindelijk Watkins, hij won met 18-16 wat betekende dat er 19 legs ‘verlenging’ nodig waren.