De derde editie van de World Matchplay werd gehouden van 28 juli tot en met 3 augustus in de Empress Ballroom van de Winter Gardens in Blackpool. De eerste jaren van de World Matchplay mag je gerust de Priestley jaren noemen, want na 1994 en 1995 staat hij in 1996 wederom in de finale. Drie keer is echter geen scheepsrecht voor de sympathieke man uit Yorkshire want hij verliest weer. Deze keer is Peter Evison de sterkste.
Evison speelt een zeer sterk toernooi, hij wint in de eerste ronde van de kampioen van 1994, de Amerikaan Larry Butler alvorens hij een memorabele partij speelt tegen Taylor. Phil Taylor wordt in de tweede ronde op een zeldzame oor wassing getrakteerd. Evison wint met 8-1 en gooit een voor die tijd ongekend gemiddelde van 34.59 per dart. Daarna komt Evison ook niet meer in de problemen richting de finale. Sean Downs wordt met 11-3 verslagen in de kwartfinale en Jamie Harvey in de halve finale met 13-9.
Bijna alle geplaatste spelers komen in 1996 de eerste ronde door, alleen de als achtste geplaatste Keith Deller verliest met 6-8 van Sean Downs. In de tweede ronde wordt met name de bovenzijde van het speelschema wel ontdaan van de topnamen. Naast het verlies van Taylor gaat ook John Lowe eruit, hij verliest van Dennis Smith en Sean Downs wint van Cliff Lazarenko.
Dé partij in de kwartfinale is die tussen Dennis Priestley en Rod Harrington. In een prachtige spannende wedstrijd wint Priestley in de verlenging met 15-13. Ook in de halve finale is de marge van Priestley op zijn tegenstander minimaal, deze wint hij met 13-11 van Bob Anderson. De finale is er één om door een ringetje te halen. Evison wint hem uiteindelijk met 16-14 van Dennis Priestley en gooit een gemiddelde over die 30 legs van ruim 100, voor die tijd een unicum. Priestley zit daar dichtbij met een gemiddelde van ruim 96 per beurt. Het zal voor Priestley zijn laatste finale blijken te zijn op de World Matchplay alhoewel hij in totaal wel 17 keer onafgebroken zal meedoen aan dit toernooi. Peter Evison wordt met de zege de tweede speler in de geschiedenis die ongeplaatst de World Matchplay op zijn naam schrijft en tot de dag van vandaag is hij ook de laatste die dit gelukt is.